Op de 40ste dag na Pasen vieren we Hemelvaartsdag. Het verhaal is simpel. Nadat Jezus uit de dood is opgestaan, verschijnt hij geregeld aan zijn discipelen. Daarbij geeft hij hen verdere uitleg over de kern van de boodschap die hij in de drie voorgaande jaren verkondigd had: het Koninkrijk van God. 

Ook instrueert hij hen met betrekking tot hun taak in de wereld als er een einde komt aan zijn verschijningen en zij de Heilige Geest zullen ontvangen. Op de 40ste dag na Pasen neemt hij hen mee naar de Olijfberg. Hij vat hun opdracht nog even kort samen en terwijl hij met hen praat en hen zegent, wordt hij van de aarde opgenomen. Terwijl ze hem nastaren in de lucht, wordt hij aan hun blik onttrokken door een wolk. 

Niet juichen
Je kunt niet zeggen, dat de leerlingen van Jezus bij deze gebeurtenis stonden te juichen. Ook in de daaropvolgende dagen was het een niet erg geïnspireerd of inspirerend clubje. Toch is de christelijke kerk deze dag als een feestdag gaan vieren. Maar wat valt er te vieren?

Jezus maakt plaats voor de Heilige Geest
De volgelingen van Jezus vonden afscheid nemen maar niks. Maar Jezus vond het nodig om weg te gaan. Daarvoor zijn minstens twee redenen te noemen. Als hij zou blijven:

  • kon de Heilige Geest niet komen (Johannes 16:7). De zorg die Jezus besteedde aan zijn vrienden, was enigszins beperkt: ze moesten wel in zijn nabijheid zijn. Maar door de Geest is God bij iedere gelovige afzonderlijk, op welke plaats ter wereld ook. De Heilige Geest geeft kracht en leiding aan de christenen, al maakt hij geen marionetten van hen.
  • kon hij niet zijn dienst als pleitbezorger bij de Vader vervullen. Hij leeft om voor ons te bidden (Hebreeën 7:25).

Door de hemelvaart van Jezus is er een verheerlijkte mens in de hemel, die pleit voor zwakke mensen hier op aarde. En de hemelvaart maakte het mogelijk, dat die zwakke mensen met kracht uit de hoge zouden worden bekleed. Reden genoeg om feest te vieren, toch?